barbarous, savage, rude;
rough, cruel, inhuman;
խուժք եւ դուժք, the barbarians.
ԽՈՒԺ որ եւ ԴՈՒԺ, ԽՈՒԺԴՈՒԺ, ԽՈՒԺԱԴՈՒԺ. βάρβαρος barbarus σκύθος scythus. Ազգ օտար, օտարալեզու, իբր անծանօթ, աննշան, վայրենի. այլազգի. հեթանօս. որպէս խուժիկ. թաթար. սկիւթացի. բարբարոս.
Քան զխուժ եւ զդուժս վայրենագոյն եւս. (՟Գ. Մակ. ՟Է.3։)
Խուժ՝ դուժ, սկիւթացի ծառայ, ազատ։ Լինիցիմ այնմ, որ խօսիցին ընդ իս խուժ, եւ նա՝ որ խօսիցի ընդ իս, դուժ. (Կոչ. ՟Գ, 11։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Դ. 11։)
Զպարսկականն խուժաց։ Հարկանելովզխժիցդ դուժս. (Նար. առաք.։ Ասող ՟Գ. 42։)
Քան զխժիցն մերքս պայծառագոյնք լինիցին։ Նոքա խուժք եւ տխմարք. եւ սոքա ընդ բազում մարգարէս սնեալք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։ ՟Բ. 18։)
Զկնի արտասահմանելոյն նեստորի ի խուժս բարբարոսաց. (Սանահն.։)
Մերթ որպէս Խուժան. (եթէ չիցէ այսպէս գրելի)
Ի խուժէ կասկածոտ հրէիցն անպարտ ի քրթմնջելն նոցա զկծեցաւ. (Հ. կիլիկ.։)